Otyłość brzuszna prowadzi do zaburzeń i spowolnienia procesów przemiany materii i gospodarki lipidowej. Wpływa na rozwój cukrzycy, nadciśnienia tętniczego oraz znacząco zwiększa ryzyko chorób układu sercowo-naczyniowego, takich jak zawał serca czy udar mózgu. Tkanka tłuszczowa zlokalizowana w pasie i powiększająca jego obwód obciąża kręgosłup i skutkuje bólami lędźwiowymi oraz wadami postawy. Co więcej, otyłości brzusznej bardzo trudno się pozbyć – tłuszcz zlokalizowany na brzuchu ma tendencję do pozostawania tam pomimo stosowania diet odchudzających i ćwiczeń. Dlatego o wiele lepiej jest zapobiegać otyłości brzusznej niż z nią walczyć.
W otyłości brzusznej tłuszcz gromadzi się nie tylko pod skórą, ale także obrasta narządy takie jak serce, wątroba i trzustka oraz mięśnie szkieletowe. Tkanka tłuszczowa w tych miejscach zakłóca pracę organów wewnętrznych, jest też przyczyną nieprawidłowości w gospodarce hormonalnej. Nadmiar tłuszczu w otyłości brzusznej prowadzi również do nadmiernej produkcji substancji zapalnych i enzymów, co doprowadza do stanów zapalnych, podwyższenia cholesterolu LDL oraz sprzyja pojawieniu się nadciśnienia tętniczego.
Wysoki cholesterol, podwyższony poziom insuliny i zaburzona praca narządów wydzielania wewnętrznego oraz serca to prosta droga nie tylko do rozwoju cukrzycy, udaru czy zawału serca, ale także na przykład do uszkodzeń siatkówki oka (zmiany miażdżycowe w tętnicach mogą prowadzić również do zaburzeń wzroku). Tłuszcz zgromadzony w narządach wewnętrznych i wokół pasa zwiększa również krzepliwość krwi, co stanowi ryzyko pojawienia się groźnych dla życia zakrzepów.
Przyczyny otyłości brzusznej to przede wszystkim nieprawidłowa dieta i niezdrowy styl życia. Żywność produkowana przemysłowo, szczególnie dania gotowe, słodycze, przekąski i inne produkty wysoko przetworzone zawierają duże ilości tłuszczów trans, cukru oraz innych niekorzystnie działających na zdrowie substancji; spożywanie ich może prowadzić do pojawienia się tkanki tłuszczowej, określanej jako otyłość brzuszna. Na ten typ otyłości szczególnie narażeni są mężczyźni prowadzący siedzący tryb życia, pojawienie się otyłości brzusznej u kobiety świadczy zazwyczaj o zaburzeniach hormonalnych. Ten typ otyłości pojawia się również u pań po menopauzie, kiedy spada poziom żeńskich hormonów płciowych, odpowiedzialnych między innymi za dystrybucję tkanki tłuszczowej (u kobiet odkłada się ona zazwyczaj na udach i pośladkach). Przyczyną otyłości brzusznej jest też stres.
Może trudno w to uwierzyć, ale zjadając w ciągu dnia tylko 100 kcal więcej (1 łyżka oleju lub 1 kromka chleba z masłem), niż organizm jest w stanie spalić, można w ciągu roku zwiększyć swoją masę ciała aż o 5 kilogramów.
Jeśli u chorego na otyłość brzuszną rozwinął się zespół metaboliczny, dieta i ruch mogą nie wystarczyć. Wówczas w zależności od tego, co pacjentowi dolega będzie musiał także przyjmować odpowiednie leki, np. na obniżenie ciśnienia tętniczego czy regulujące stężenie cukru we krwi i zwiększające wrażliwość na insulinę. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić lekarstwo obniżające poziom lipidów we krwi. Aby wesprzeć redukcję masy ciała, lekarz może także zalecić leki recepturowe wspomagające leczenie otyłości. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że nie ma takiego leku, którego producent nie zalecałby jednoczesnego stosowania diety i zwiększonej aktywności fizycznej. (info)
