Szparagi sprzyjają utracie wagi, zapobiegają powstawaniu nowotworów, odpowiadają za prawidłowy rozwój płodu. Wspomagają pracę nerek, układu krążenia, kobiety karmiące piersią, a także poprawiają kondycję skóry, włosów i paznokci. Niskokaloryczne szparagi w 100 gramach zawierają jedynie 18 kilokalorii. Są pełne wartości odżywczych i składników mineralnych, bogate w witaminy C i E, asparaginę, wapń, fosfor i potas oraz błonnik. Szparagi to również jeden z najskuteczniejszych afrodyzjaków.
Sezon zbioru tych warzyw o niezwykle cennych właściwościach trwa tylko do połowy lipca. Warto w tym czasie wprowadzić je do diety. Szparagi to bardzo kruche warzywa, dlatego trzeba się z nimi delikatnie obchodzić. Dobrej jakości warzywa muszą być świeże. Są wówczas słodkie, kruche, soczyste, jędrne, bez twardych włókien, dlatego najkorzystniej jest je przyrządzać w dniu zakupu. Zielone szparagi są delikatniejsze od białych i można je jeść na surowo, grillować i smażyć bez blanszowania. Przy zakupie należy wybierać te warzywa, które mają wilgotne końce i zwinięte główki. Przed gotowaniem twarde, zdrewniałe końcówki zawsze trzeba odłamać lub odciąć nożem. Ponadto z białych szparagów trzeba też zdjąć skórkę.
Właściwości szparagów doceniali już starożytni. Pochodzą z obszarów Azji Mniejszej, zachodniej Syberii, Afryki Północnej i południowej Europy, jednak tradycja tej uprawy zapoczątkowana została w rejonie Morza Śródziemnego – przez Greków, Rzymian i Egipcjan i to już 4500 lat temu.
Nazwa warzywa wywodzi się od greckiego słowa „asparagus” – co znaczy „młody pęd”. Z terenu Włoch szparagi wyruszyły na podbój Europy, do Francji dotarły w XV wieku, następnie dotarły do Anglii, Niemiec, Hiszpanii i Belgii. W Polsce szparagi pojawiły się w XVIII wieku. Dojrzałe szparagi osiągają do 20 cm długości i 1 cm średnicy. Obecnie uprawy szparagów możemy znaleźć na całym świecie, ale największymi producentami są Chiny, Peru i Niemcy. Szparagi wykorzystywane są w kuchni, ale niektóre spośród 200 gatunków są również roślinami ozdobnymi
